"gün ağır ağır, sanki bir kan fırtınasıyla harmanlanan rüzgar gibi yeryüzünü kavurup, çatı saçaklarından yüzüme doğru dökülüp bitiyordu. yüzüme bir at kuyruğu gibi çarpan akşamüstü sıcağıyla, bedenim kendi terinde boğulacak kadar yorgun düşmüştü" diyebilmek gibi bir şey grange gibi yazmak.
