peçete koleksiyonu

entry14 galeri
    7.
  1. (bkz: hiçbir şey boşuna değildir)
    çevresinde olup bitenleri algılamaya yeni başlayan bir kız çocuğunun, en kıymetli aışkanlıklarından biridir. basit gibi görülse de aslında çok şey öğretir:
    zevklerinizin gelişmesine katkı sağlar. keyifle biriktirdiğiniz peçetelerdeki renkler, şekiller beğenilmek üzere hazırlanmış zevk ürünü kağıtlardır işlevinden daha çok. öyle ki bazılarını kullanmaya kıymazsınız ki bunlar koleksiyonun en güzide parçalarıdır.
    koleksiyon yapmak kişisel gelişime olumlu ve ciddi etkileri olan bir alışkanlıktır. kültür bilincine katkı sağlar. bu anlamda kişisel olan ilk kültür-sanat etkinliğidir.
    peçete koleksiyonu bahsi geçen kız çocuğunun en kıymetli eşyalarından biridir. ilkdefa şahsına münhasır birşeye sahiptir ve bunu geliştirme esnasında koleysiyonunu arkadaşlarınınkiyle karşılaştırırken, arkadaşlarıyla değiş tokuş yaparken, insan ilişkileri açısından beceri kazanır ve benliğini geliştirir.

    koleksiyon artık sıkıcı olmaya başlamışsa, her seferinde üşenmeden teker teker bakmak, artık eskisi gibi keyif vermez. bu koleksiyona son vermenin zamanının geldiğini gösterir. kimi, kendisine sağladığı faydaların farkındadır ve çocukları için saklar. kimi yeni başlamış başka bir kız çocuğuna hediye ederek o kız çocuğunu, o an, "dünyanın en mutlu kız çocuğu" yapar. dağınık bir koleksiyoncu olan diğeriyse, annesinin peçeteleri teker teker kullanmasıyla, koleysiyonunun katledilmesine tanık olur. hepsini toplayıp "üf sıkıldım" diyerek çöpe atanlar da mevcuttur elbette.

    velhasıl keyifli bir maceradır peçete koleksiyonculuğu; tıpkı davetiye, poşet, pul, taş v. b. koleksiyonları gibi...

    tatlı bir anıdır peçete koleksiyonculuğu; bir davete gitmişsindir ya da davet senin evindedir, daha önce farketmediğin bir şeyi peçeteyi tabağın kenarında gördüğünde ya da sen tabağın kenarına koyarken farkedersin, içini bir sevinç kaplamıştır, sanki peçete koleksiyonun hala duruyormuş gibi o peçeteyi de, koleksiyona katmak istersin. sonra "bunun yeşili vardı ben de" der, gülümsersin, farkedilirsen, anlarsın ki orda bulunan neredeyse herkes, meğerse potansiyel bir koleysiyoncuymuş.
    0 ...