milli maç dahi olsa spor müsabakalarının tamamen ticari bir yapıya dönüşerek; sponsorlar, milyonlarca dolar teknik direktörlük ücretleri ve reklam anlaşmaları gibi durumların yanında işi tamamen milliyetçi bir felsefeye büründürmek yanlış... her ne kadar temsil edeceği ülkenin uzaktan da olsa anavatanı olması "keşke" dedirtebilir ancak bu çocuk bu kadar başarılı idiyse onu yaşadığı topraklarda gidip ikna etmesi gereken de bizim yöneticilerimiz değil miydi?
birçoğunuzun yurt dışında yaşayan akrabaları var ve bu akrabalarımızdan yeni nesil diyebileceklerimiz, yani mesut yaşında olanlardan kaçı sizce türkiye'yi gerçek vatanı gibi seviyor, türkiye'de yaşamak ve askerliğini bu ülkede yapmak için can atıyor? temsilse eğer sözkonusu olan, askerlik de bir temsiliyet değil mi? sorun tamamen tanıtım amacı taşıyan bir organizasyon için ikna edebileceğiniz yeteneklerinize sahip çıkarak çözülür. onları daha küçük yaşlarda ikna edemezsen bu organizasyonlara profesyonel gözle yaklaşanlar da yani almanya gibi ülkeler de senin mesutunu elinden alır götürür. sonra da böyle mesut olamazsın.
sonuç olarak mesut türk'tür, sen ne kadar değil desen de onun her başarısında türk kimliği ispanyolların zihninde çalkalanacaktır.
(bkz: gerizekalı)
