gecenlerde üç arkada$ımla yolda yürürken ba$ıma gelen hadise;
"arkamızdan gelen siyah parduseli iki adam, tam olarak insan denilemez aslında yani henüz metamorfozlarını tamamlamı$ iki $ey"
-lan! (biz durduk ve baktık lanet olsun ki)
-kimsiniz lan siz! ($a$kınca bakmaya devam ettik hem birbirimize hem de onlara)
-ülkücümüsünüz lan siz! (arkada$lar yanlı$ anlamayın aynen boyle geli$ti olay)
-başka naparsınız lan! (bakın farkettiyseniz surekli lan olarak bitiyor cümleleri)
evet sadece onlar konu$tu ve biz birgüzel dayak yedik üstelikte anlamsızdı soyledikleri, nedendir hala kafamızı kurcalıyor ve gercekten beni dü$üncelere sürüklüyor, $imdi ke$ke "sözlük yazarıyım ben" deseydim diye dü$ünüyorum, belki kafaları karı$ırdı bunu fırsatbilip kaçardık bizde.
-ehehe, sözlük yazarıyız biz...