fransız ihtilalinin filizlendirdiği üç ana akımdandır. (eşitlik-komünizm, özgürlük-liberalizm, kardeşlik-anarşizm)özünde komünizm ve liberalizmin melezi sayılabilir. kapitalist sistemin, kavramın içini boşaltmak için ileri sürdüğünün aksine düzensizlikten çok uzak bir ideolojidir. alt-kollarının fazlalığı ve düzene karşı tepkisi sebebiyle bütünlük ve net bir tanım arz edememiştir.
anarşizm kelimesinde yaşanan karmaşanın asıl sebebi hobbesun anarşi kavramıdır. doğal durumdaki katışıksız karmaşayı ifade eden anarşi kavramı sonradan yakıştırılan bir kavram olmakla beraber anarşistler sol-liberterler olarak anılmıştır erken dönemlerinde. sonradan kendilerine yakıştırılan anarşist sıfatına itiraz etmemelerinin teorik sebebi de düzenin kurduğu söylemleri önemsememesindendir, bir tür tepkidir.
işin özüne indiğimizde otorüte karşıtlığı olarak en sade halini alan anarşizm doğrudan demokrasiyi savunur. temsili demokrasiyi eleştirir. modern dünyanın tanık olduğu tek pratiği, sanıyorum ki ispanyol iç savaşı döneminde gerçekleşen devrimdir. bakunin'in anarko-sendikalizmi pratiğe dökülmüştür.
yakın tarihin en anarşist eylemi 68 kuşağının gerçekleştirdiği devrimdir. çiçek çocukları ya da hippiler denen nesil cinsel devrim, vietnam savaşına karşı örgütlenme gibi birçok eylemde bulunmuştur. yine kapitalist sistemin baskıları sonucu bastırılmışlardır ve uyuşturucu kullanmaya indirgenmişlerdir. bu kadar basit ve yitik bir nesil değillerdir elbette. bu noktada anarşizm mi, yaşam tarzı anarşizm mi? tartışmaları baş gösterir.
