benim ilk bulunduğum siyasi yapı. hayatımda pişmanlık diye tanımladığım yaşanmışlıklardan birisi. çünkü sosyalizm hedefinden kendini tamamen soyutlamış, bedel ödemekten kaçan, burjuva parlamentosu ile çözüme ve devrime ulaşacağını savunan parti. devrimi yapacak olan öncü partinin savaşçı militan kadrolara sahip olması gerekir. bu bolşevikler'de de, çin'de de, küba'da da böyle olmuştur. oportünist yaklaşımlarından dolayı, sözde devrimci, pratikte düzen içinde olan kadroları vardır. alışkanlıklarını ve zaaflarını yenmek yerine zaaflarının savunmasını yapmaları da yanlışlarından her hangi birisi. örgütlülüklerini kitleye değil, kütleye çevirmeleri de cabası.
