yeni taşındığımız apartmana geldiğimiz ilk gün muhattap olduğum insanlar.
o zamanlar daha lise son sınıfta okumakta olan aria okul+dersane kombosundan çıkmış bir vaziyette yürüyen bir ceset modunda yeni taşındığı evine gelirken apartman girişinda manyak komşu ve saz arkadaşları ile karşılaşır. aria tam o sırada cebinden anahtarı çıkarıp apartman kapısına doğru yaklaşmaktadır:
mk: (müfettiş gadget ses tonu ile) pardon, kime bakmıştınız?
ag: (cevap vermeden bir 'haspinallah' çekerek kapıya yaklaşmaya devam eder)
mk: (durumdan iyice kıllanır, ayağa kalkar, zavallı aria'nın koluna yapışır) pardon sen kime bakmıştın.
ag: hayri beye bakmıştım, hani var ya öğretmen, yeni taşındı.
mk: nesi olursun hayri hocanın?
ag: oğlu olurum! müsade ederseniz evime girebilir miyim?
mk: (dumur) (biraz da utandı gariban) ay pardon oğlum, gir tabi buyur.
ag: (aaz önce beyefendiydik, şimdi oğlu olduk, hadi ordan, sieeee) teşekkür ederim.
