menfur saldırı, evet. hepimiz kınıyoruz. maktülün nasıl aydın, nasıl vatansever olduğundan bahsediyoruz; aslında yanlış anlaşıldığından ve değeri bilinmediğinden yakınıyoruz. ardından öfke: faillere, katillere, şuna buna lanet...derken komplo teorileri, gelecek senaryoları, stratejiler, derin analizler...sadece isimler değişiyor bu günler için hazır cümleleri ezberden sıralarken; ne birileri göklere yükseliyor, ne de birilerinin kahrolduğu görülüyor oysa.
değişen sadece isimler. gerçek, bu güzel ülkenin hala yazan-çizen-düşünen insanların katledildiği bir ülke olması ve bu değişmiyor. "maalesef"ler, "üzgünüz"ler yetmiyor. "bu kurşun türkiye'ye sıkılmıştır"lar yetmiyor. burada farklı olana-farklı düşünene tahammül yok. bugüne kadar yapılan eylemlerle, atılan sloganlarla, her şeyi biraz daha berbat eden ve aslında her şeyi açıklayan karşılıklı suçlamalarla müsamaha geri gelmiyor.
dilimize doladığımız kelimeler hiçbir şey anlatmıyor. biz provokasyon diyerek sorumluluktan kaçma derdindeyken, cinayete giden yolu cinayetten ayrı tutarken, katilin kurşununu kendi kalemimizden-klavyemizden suçlu görürken umuttan bahsetmek de imkansız. ama bırakalım bunları şimdi. abd diyelim, ab diyelim, türkiye'nin imajından filan bahsedelim, borsanın düşüşüne kederlenelim. kesmezse sözlükte bir başlığa girip "vatan hainidir" yazma imkanımız var. daha ne olsun, daha başka ne!
