hemen bilim adamı kılığına girip neden olmayacağını anlatacağım.
bir saniye.
tırıınn, vıırrrnnn, hödeeeee, hop.
tamamdır efendim.
şimdi diyelimki bindik arkasında miras değil alın teri yazan zaman makinesine.
amacımız çok önemli.
mahalle bakkalını 4 gün önce sattığı alkolsüz biralar için vuracağız.
aynadan sarkan nazar boncuğunu okşayıp bastık hkbfm (hidrojen kapasitörlü buji fritözü manivelası) düğmesine.
açtık şiki şiki baba baba yı.
girdik gideceğimiz zamanı. sallayalım. 5 gün öncesi.
iki yıldırım, bir kaç ışık, tünelin ucu.
tamam 5 gün öncesindeyiz.
çektik el frenini. dıt dıt alarmda devrede.
girdik bakkala.
"kaldır lan ellerini. sen kimi düdüklüyorsun topitop."
( dikkat edin, kahraman bakkal olayına girebilir.)
anlının çatından vurduk ve mahalle gençliğini alkolsüz bira denen kolpanın satışından kurtardık.
peki bakkal öldüğüne göre bizim geçmişe gelmemize sebep olan etkende ortadan kalkmadımı?
bakkal öldüğüne göre bize dört gün önce biraları kim sattı?
yada gidip 5 gün önceki kendimizi vurduk.
madem beş gün öncesinde öldük o zaman gelecekten gelip bizi kim vurdu?
bu gün öldüysek beş gün sonrasından gelipte kendimizi nasıl vuracağız?
vuramayacağımıza görede ölmeyeceğiz.
tavuk yumurta olayı değildir.
zaman bireysel akmaz. kolektiftir.
ha yer çekiminden etkilenir. o ayrı.
o sadece geleceğe yolculuğun kapısını açar.
son olarak zamansal paradoks sadece filmlerde mevcuttur.
zaman yapısı gereği dalga yapmaz. ha arada dalga geçer onuda mazur görün.
