inanmak zor yokluğuna
varlığını özlemekten başka ne kaldı ?
uçuşan saçların deli rüzgarda
üşüyen vücutların örtüsü aşk vardı
gerçek değil miydin acaba?
kafamda yarattığım bir hayal miydin sevgili ?
olsun hayatta sonunda uyanılan bir rüya
uyandım aklımda bembeyaz tenin kaldı
dokunuşunu hissettim omzumda
gülen gözlerinle dur karşımda
bir dakika gibi geçti onca zaman
geriye çektiğimiz fotoraflar kaldı
incecik sesinde mi yoktu aslında ?
ben bu kadar kusursuzunu yapamam ki kafamda
çok oldu gideli diye mi bu muamma ?
geriye içimi eriten gülüşün kaldı
tüm gerçekdışılığına rağmen sevdim seni sevgili
dönüp gidişin aklımda ama bilmem nereye gittiğini
arasamda bulamam ne seni ne sen gibi
geriye sensiz geçeceğini bildiğim günler kaldı
yoksun sevgili inanmalıyım artık
inanmalıyım artık aslında hiç olmadığına
karşılıksız aşk mı, takıntı mı, her ne boksa!
geriye acıdan kıvranan ben kaldı
