insanlara bakıyorum, fikren bölünmüşüz, katliamları, ölümleri şirin gösterme çabasındayız. kimse kusura bakmasın, evet terörle mücadele yolunda terörist önüne "atılan" garip çocuklar şehittir, ama ne idüğü belirsiz bir amaç uğruna dağa çıkıp ölenler leştir. o leşlere cenaze demek bile abestir.
ülkede içten içe bir nefret var, iç savaşa doğru sürüklendiğimizi kim ne zaman görecek merakla bekliyorum.
demokratik haklarımızı molotof atarak, sokak parkelerini söküp dükkan camı kırarak, belediye otobüsünü içindeki yolcuyla yakarak, askeri şehit ederek, korku salarak, bomba patlarak savunmuyoruz. savunamayız. bunları yapanlara da demokratik mücadele veriyorlar diyemeyiz. ha* dersek de trajikomik oluruz.
terör örgütünün eteği altından siyaset yapmayı marifet sananlara duyurulur. *