onun için söylenen 20.yüzyılın en büyük yazarlarından biri belki de birincisidir tespitini benim çok daha ilerilere götürme ihtiyacını hissettiğim bir yazardır. yazdıklarına bakılırsa hepsi bir bütünün parçaları gibidir. yapbozu tamamladığımızda ortaya büyük bir anıt çıkar. bu anıt öyle görkemlidir öyle kusursuzdur ki ulysses gibi kayıp zamanın izinde gibi karamazov kardeşler gibi dikilir insanoğlunun karşısında. yıkıp geçemeyiz onu görmezden gelemeyiz. joyce ile ilişkisi boynuz kulağı geçer sözündeki gibidir kanımca. sürekli bir gelişme gösterme zorunluluğu hisseden ve bunu yazının sıfır noktasına giderek hiçliğin içini boşaltarak yapan yazar mercier camier murphy malone watt molloy godot ve daha nicesinde bunu defalarca ispatlamıştır. kendisi tartışmasız benim yazarım kimdir sorusunun cevabıdır. dostoyevski ne ise edebiyat için insanlık için benim için samuel beckett te odur hatta belki de daha fazlasıdır.
