milli duyguları bir köşeye bırakıp düşünce devreye girsin, öncelikle hiç bir şekilde mutlu değilim, herkes gibi, neden mi? okuma oranın yerlerde süründüğü, cehaletin kol gezdiği koca bir ülke; bunları isteyerekmi yazıyorum asla, ama gerçek, saçımı istediğimi gibi uzatmamaktan, gözüme sürme vuramamaktan, sevdiğim müziği istediğim gibi dinlemezken, düşüncelerime devamlı başkaları tarafından müdahale edilirken nasıl olurda böyle bir ülkede doğduğuma şükrediyim. tersi kendimi inkar olur.
