ibrahim: hemen cevap vermek zorunda değilsin asuman. asuman: ben sözlüyüm. ibrahim: sözlü mü? ne sözlüsü? kimle sözlüsün? asuman: kendisi subay, ben doğduğumda komşuymuşuz. o benden 3 ay önce doğmuş. sonra annelerimiz bizi beşik kertmişler. ibrahim: salak karılar! beşik kertme neymiş? sen beşikte mi büyüdün? asuman: söz gelişi işte. ne bileyim? ibrahim: kerttirtmeyin bana beşiğinizi! komşuda bir herif doğdu diye senin onla evlenmen gerekmez. sapıklığın alemi yok. evlenemezsin, evlendirtmem! seni benden başka kimseye yar etmem asuman! ayrıca ben kahvede herkese asuman benimki demişim artık, ağızdan çıkmış bir laf var ortada.