insanların bir nevi beynini uyuşturarak televizyonla iç içe bir hayat yaşamalarını sağlayan gereksiz programlardır. öyle ki artık evlenmek için televizyonlara çıkan ve eş olacak kişiyi hiç tanımadığın insanların bir çay iç tavsiyelerine uyarak seçecek hale geldik. acun'un her yıl çıkardığı saçma yarışma programlarını izlemeden duramaz olduk. nihat doğan gibi bir adamın pascal'la yaptığı konuşmaları, kavgaları ailece yapacağımız sohbetlere yeğler olduk. özel hayatı ekranların karşısına geçip ifşa ettik. kim kimi aldatmış, kim kocasından dayak yemiş hiç utanmadan, yardım istemek için bile olsa gururumuzu hiçe sayıp kadın programlarına katılan ve onların sorunlarını zevkle izleyen bir millet olduk. yemek programı adı altında sofrada insanların birbirine ettiği hakaretleri dinledik. kısaca hayatımız oldu bu programlar.
sonumuz requiem for a dream'deki yaşlı kadına benzemeden kendimize gelip seçici olabilsek keşke.
