lisedeyken annem bakmış kravat pis, demiş şunu yıkayayım.. sen git gece gece kravat yıka, ütü de bozuk yatağın altına ser düzlensin diye, canım yaa ana yüreği işte. neyse sabah kalktım zaten geç kalmışım can havliyle kravat arıyorum, bi bakttım kardeşimin yatağının altında çıktı, vay anasını sayın seyirciler gel gör ki kravat çözülmüş, hamal kayışı gibi upuzun duruyor, sabahın 7si ve ben mahallede kravat bağlamayı bilen bilge birisini arıyorum, sokağın o saatte öyle sessiz olabileceğini hiç düşünmezdim, korku filmlerindeki ıssız şehirler gibi..
Ne mi oldu, bizde rajondur haci kravatsız gideceğine ayakkabısız git, gitmedim okula tabii, günahı da annemin boynuna. orta 1de bağladığım kravatın düğümünü hiç çözmeden orta 3te okul bitince haleflerime devrettim.
