geçen hafta istanbul'daydım. bağdat caddesi, ortaköy, beşiktaş, bebek, taksim altını üstüne getirdik. en son taksim'deki bardan saat 04.00 gibi çıktık sanırım.
dün de alsancak'taydım. kıbrıs şehitleri, gül sokak, kordon. gün boyu, geç vakitlere kadar.
ve kesinlikle şunu söylemeliyim ki, izmir gibi bir kent yok. burada herkesin yüzü gülüyor. asık yüzle gitsen bile alsancak'a, gülümsemeye başlıyorsun bir süre sonra. seni içine çekiyor. istanbul gibi değil kesinlikle. kalabalıkta kaybolmuyorsun. hızla bir yere yetişmeye çalışmıyorsun.
özellikle dün, alsancak şenliği vardı belediyenin düzenlediği. her köşede bir konser, her sokakta sanatsal bir etkinlik. konserlere eşlik eden, sokakta dans eden insanlar.
anlatmak istediğim; istanbul çok güzel, çok büyük ama. insanlar sanki izmir'de daha mutlu. daha dingin. daha özgür. daha güvenli. daha çok hayatını yaşıyor. kalabalıkta kaybolmuyor.
