eğer gerçek amaç ibadet etmek olsaydı, milenyum çağına yaraşır güzellikte, modern, estetik ve çağdaş camiler inşa etme çabasında olması gereken dincilerin, bırakın kenar mahalle camilerini, o hep övündükleri selimiye cami ve sultan ahmet camiinde de bile cemaatin oturabileceği sandalyeler alamayıp, onca insanın halı üzerine bağdaş kurup sıkıntı çekmesine neden olmaları ve içine düştükleri sefil duruma karşın ellerindeki paralarla sandalye almak yerine yeni camiler inşa etmeye çalışmaları durumudur.
