rock müziğini sevmemde deep purple ile birlikte büyük rol oynamıştır. stüdyo kayıtları genel olarak evde olduğu için hücum kayıtla yapılmış (zaten eskilerin hep hücum kayıtla olur) çoğu kez konser hissi uyandırmıştır. vokalde robert plant'in sesinin janis joplin'in erkek versiyonu olması ayrıca grubu sevimli kılan başka bir taraftır.
şarkılarına gelince çoğunu nedense destanın melodiye dökülmüş hali olarak görüyorum. şarkı sözlerinde bunu görmek mümkündür.
