bir ortaokul öğrencisinin okulunun duvar gazetesine yazdığı, ulu önder atatürk'ü en güzel anlatan yazılardan biridir.
atatürk...
gençliğinde kot pantolon giyememiş.
sevgilisinin elinden tutup hasılat rekorları kiran bir sinema filmine gidememiş...
padişah ona trablusgarp cephesi'nde görev verdiğinde, lüks uçak şirketinin,
first class koltuğunda viskisini yudumlayarak görev yerine gidememiş...
halkına bağımsızlık fikrini anlatabilmek için kortej esliğinde mercedes'lerle gezememiş anadolu'yu...
kurtuluş hareketini başlatmak için 19 mayıs'ta samsun'a ayak basan ayağında; spor ayakkabısı ya da kovboy çizmesi yokmuş...
kazandığı her savaştan sonra savaş sahasına fırlayıp moral veren mini etekli
ponpon kızlar da yokmuş...
tarih kitaplarına bakılırsa, yunanlıları izmir'den denize döktükten sonra
timsah yürüyüşü de yapmamışlar...
ülkesinde yapacağı devrimleri, unutmamak için not alacağı bir cep bilgisayarı olmadığı gibi, kendisine suikast girişiminde bulunacakları da cep telefonundan öğrenememiş!
atatürk için üzülüyorum.
dağ gibi adam, bir radyo programına faks çekemeden, ismet pasa için safiye ayla'dan bir istek parçası isteyemeden;
gitti ..
lozan zaferi'nden sonra veya cumhuriyet'in ilanından sonra arabaya atlayıp
sabahlara kadar korna çalıp, elinde bayraklarla sokaklarda tur atamadı.
evinin balkonuna çıkıp, bir şarjör mermiyi havaya sıkamadı.
atatürk'e acıyorum...
sen kalk, dört kadınla evlenebileceğin bir dönemde dünyaya gel,
sonra değerini bilmeyip tek kadınla evlilik sistemini getir.
aaaah ah...
çılgın diskolara gitmek, sabahlara kadar içip, içip rock yapmak, babasının mersedesini alıp söyle bir emirgan turu çekmek dururken...
bunları yapmadı atatürk...
keyif çatmadı...
tüm hayatini ülkesinin kurtuluşuna ve uygarlaşmasına harcadı...
iste onun için büyük adamdi atatürk her firsat elinde vardi.
o ise sadece bu milletin bagimsizligini istedi.
