türkiye bırakın kyoto protokolü ya da iklim değişimi sözleşmesini bir kenara, 90'lı yılların başında dünyada iklimsel değişiliklerle ilgili ilk sinyaller verildiği zaman sadece konuşmak, bir çözüm aramak üzere tüm devletler bir araya geldiği zaman bile kılını kıpırdatmamıştır. tabi bunun altında ciddi ekonomik sebepler vardır. türkiye çevre protokollerini imzalamayarak ülkenin tüm enerji ihtiyacını yabancı sermayeye ihalelerle satarak, halkın sağlığını tehlikeye sokmayacak şekilde çok ucuza edebileceğimiz enerji yerine özelleştirme kapsamında hükümetin başındaki politikacıların kendilerininde birer ortağı olduğu bu yabancı şirketlere ülkenin kaynaklarını satması-sadece enerji değil yer altı kaynakları da buna dahil*- ve bu büyük şirketlerin kendi ülkelerinde çevreye ve insan sağlığına zarar verdiği gerekçesiyle yapılamsına izin verilmeyen nükleer santralleri sinop'ta orda burda inşa etmesi durumudur.
ülkemizin ve insanlığın gelecek bir kaç yıldaki en büyük problemi kuraklık, susuzluk olacaktır. konya'da, istanbul'da, ankara'da ve kocaeli'de şimdiden görülmeye başlanan bu sinyaller için derhal önlem alınması gerekmektedir. artık dünyanın en önemli kaynakları petrol, doğalgaz değil su ve benzeri doğal kaynaklardır.
