seneler önce karşılaştığım kendimi tutamadığım trajedi' nin yaratığı. sonradan düşündüğümde (kendi çocuğu için bir de), "vurma" demek de bi kenara, "allah'tan kork" dediğim ve durduramadığım yaratıktır.
ben müdahale etmeye başladığımdan itibaren.
sd: ( itişme'yle birlikte) dur be kadın, bıraksana,,
sd: lan bıraksana, kadın, bacağın kadar çocuk, allah'tan kork ulan.
bana dönerek..
yaratık: saaa ne? heeii?? ekmeeeeni sen mi veriyon.
bu sözden sonra, onun "ekmeeeğine " sövdüm. sonuçta oğlu'nu sus diye dövebiliyordu.
