genel olarak karşımıza çıkan bir sonuçtur. erkek pantolon giyer. evet ama kemer takmaz. kemer ibne işidir. şöyle izah edelim,
gerçek bir erkek kendisini sarıp sarmalayan bir şeyden hazzetmez. ben etmem mesela. pantolonum cuk oturur üstüme, kemer takmam, oturmuyor mu? o pantolonu giymem. işte kemer takanlar kendilerine başkalarının bellerinden sarıldığını, onları bellerinden kavradıklarını hayal eden, bundan zevk alan erkeklerdir. yolda yürürken hoş bir erkek görür ve içinden,
" şu anda bu çocuk beni belimden kavrasa arkamdan, offf allahım negzel yaa. dur kemerimi biraz daha sıkayım." der. şimdi bu ibnelik değil de nedir? ha çoğunuz bunu aklınızdan geçirmiyor olabilirsiniz fakat bilinçaltınızda bu mevcut bir duygudur. sarılıp sarmalanmak istemek, belden gavranmak istemek. sert tutuşlardan hoşlanmak...
hele hele kemeri çok sıkıyorsa bu kişi, aman aman...
