tatilde eve gittim. herkes iyiydi ama kardeşimde bir sorun vardı. herhalde dersler falandır dedim. baktım e-okula bir sorun yok. bir şey mi istiyorsun noldu niye mutsuzsun tarzında sorular sordum.
- abla çok mutsuzum. her şeyim var , arkadaşlarım beni seviyo ama içimde bir mutsuzluk var.
- git tv falan izle, bi şey var sandım bende.
- daha ne olsun ya kimse beni anlamıyo , yeter artık bıktım sizden. benle ilgilenip durmayın, ne biliyim ceza falan verin, hediye almayın, başarılıda olmak istemiyorum.her şeyden sıkıldım. hayatım çok monoton.
-monotunu ne ara öğrendin sen ya.
-geniş ve sosyal bir çevrem var benim.(13 yaşında) birbirimizi anlamasakta onlar en azından bu derin(!) depresyonuma saygı duyuyolar , bende onlarınkine.
-ya sen ne diyon ya. sosyal çevreyi ne ara öğrendin? derin depresyon falan noluyo be.
-abla gerçekten hiç bi şeyden haberin yok . depresyondayım ben .....( anlatıyo bi şeyler) abla! kalk git odamdan kapat tv yi! kalk!
-tamam be senin ergen sivilcenin çıktığı güne lanet ols.. ( sözüm tam bitmeden kapı yüzüme çarpıldı, sonnu getiremedim)
