osmanlı ordusunun moral motivasyon gücü.
özel olarak yetiştirilen ve mermer döverek, amansız bir bilek gücüne ulaşan askeri sınıf.
tarihçiler, osmanlı ordusunu şöyle resmeder;
sefer düzenlenecek bölgeye önce akıncılar, akın üstüne akın düzenler, moral bozar, düşmanın artçı birliklerini yokeder, istihbarat toplar, önemli geçiş yollarını kontrol altına alırlardı.
osmanlı ordusu savaş meydanına ya da kuşatılacak kaleye yürür iken mehteran sesi birkaç kilometre öteden duyulan marşlarla düşman, moralmen çökertirdi.
savaş meydanında düşmana ilk saldıranlar ise, üzerlerinde pehlivan kıspetinden başka bir şey olmayan, silah taşımayan azaplardı.
bu yarı çıplak, atlı birlik, son sürat düşman saflarına dalar ve neredeyse her biri şehit oluncaya kadar önüne çıkan düşman askerini günümüzde osmanlı tokadı olarak nam salmış tokat ile öldürür ve düşmana misli misli kayıp verdirdiği gibi, düşmanın düzenini ve moralini iyice altüst ederdi.
azaplar, o kadar etkili oluyorlardı ki, bu silahsız canavarlardan korkan düşman, kılıçla üzerine yürüyen yeniçeri, sipahi ve kapıkulu karşısında tir tir titrerdi.
avrupalı tarihçiler, savaş meydanlarında kafaları ters tarafa bakan askerlerden bahsederler.
tek bir tokatla düşmanının boynunu kıran, hatta kafasını ters tarafa çeviren korkusuz cengaverler.
