ayağı çalışmayan insan gövdesiyle kılar, sadece gözü çalışan insan gözüyle kılar.
sadece buradan da anlaşılabilir. eğer mesele eğilip kalkma üzerine kurulu olsaydı yaratıcı sadece gözünü oynatabilen adamdan da eğilip kalkmasını isterdi değil mi? demek ki mesele hakikaten eğilip kalkma meselesi değil. günde 5 vakit yaratıcıyla buluşmak, günde 5 vakit onu anmak, o coşkuyla ondan istemek, ona teşekkür etmek.
sağlıklıysan eğilip kalkarsın, onu yapamıyorsan yapabildiğin kadarını. budur mesele. namazda eğilip kalkılmasaydı da namaz oturularak eda edilseydi o zaman da oturmaya gerek yoktur mu diyecektik? bunun hududu, eşiği ne olacaktı? demek ki olması gereken bir eşiği varmış, o eşikte durmuş.
edit: ulan editiyle beraber 3 kere girmiş aynı entryi. neyse. özür.
