üç yıldır öğrencisi olmaktan memnun olduğum(geçmiş zaman) üniversitem.
başlarda elbette çekincelerim vardı ve hiç de gazili olmak istememiştim. ancak ikttisadi ve idari bilimler fakültesinin müthiş hocaları, çok çok güzel kızları ile bana kendisii sevdirmiştir. ama konumuz bu değil.
gazi üniversitesi akbank ile bir anlaşma yaptı, bu karar uyarınca okul kimlikleri elektronik hale getirildi. ne güzel, teknoloji ama durun... akbank katkısı ile. yani şu demek oluyor: o kimlik kartı artık bir kimlik kartı değil, banka kartının içine gizlenmiş bir kapitalizm oyunu. şöyle oluyor ki: bizler öğrenciyiz ve eğitilmek için yaşıyoruz, oysa bu kart anlatıyor ki biz artık müşteriyiz.
üstelik bu kart zorla verilmiştir, ayrıca kantin harcamalarında artık nakit para kullanılmayacağı ve bu karta yüklenen para ile alışveriş yapılacağı duyurulmuştur. yani başlarda çok da işimizi kolaylaştırıyor gibi görünen elektronik zımbırtı bizi müşteri yapmıştır. okumak için gittiği okulda yemek yiyen bireyler gitmiş yerlerine yemek yemek(harcama yapmak) için okula giden bireyler gelmiştir.
yani sike sike gidip akbanka para yatıracağız. akbank da bunun karşılığında gazi'ye para verecek. aynı zamanda komisyon ile para kazanacak. yani olay gazi ile akbank arasında. o halde bize ne oluyor? biz burda pazarlık konusu olan 66 bin kişilik sürüyüz.
ha tüm bunların yanında nakit kullanılmazsa hayatımızın kolaylaşacağının da bilincindeyim ama neden zorla müşteri yapılıyoruz, neden zorla banka ile tanışıyoruz. işte o apolitikliğini çok sevdiğim gazi öğrencileri(ki hala arkasıdnayım, zira politik olmak hacettepe gibi helaya bile afiş asmak olmamalıdır) bu kez sıçmışlardır. geçmiş olsun efendim. zorla müşteri yapıldık daha ne desem boş.
