ondört sene gibi uzun bir süre sahip olunan kalemin; kırılması, bozulması, kaybolması, çalınması... gibi elem verici olaylar sonucunda yitirilmesi ile doğacak derin boşluğun insana yaşattığı buhrandır..
kaleme olan bu bağ toplumun büyük kesimi tarafından yadırganacağı için, kayıp sonrası yaşanan bu büyük hüzün kimseyle paylaşılamaz ve bu acıyla kimsenin omzunda ağlanamaz..
laa hüzün kuşu bu lafım sana; hep ağlamaklı bakışlar, iç çekemeler, uzakları gözlemeler, noluyo oğlum sana? az adam ol, kalem lan bu!
görende çocuğunu çingeneler kaçırdı sanar.. ve rotring gider, tombo gelir..
