inançlı insanlar duygusuz varlıklar oldukları için üzülemeyecekleri sadece öyleymiş gibi yaptıkları ve sahtekarlıklarını herkesin tapındığı putlara yaslanarak gerçekleştirdikleri için geçersiz bir karşı çıkıştır. Bu nedenle de herhangi doğa ötesi kudrete inanmak suretiyle evreni doğayı metalaştırmak, bir varlığın, bir insan biçimci, insan düşünceli mitolojik oluşumun malı mülkü sonucu ilan eden sömürücü zihniyete tapınan anlayış sahipleri, ruhsal hastalıklar hakkında hüküm verecek son kişilerdir. Lakin her türden tanrısal fikir egomanyaklığın bir belirtisi olup kendi varlığını doğa ötesi ölümsüz bir varoluş olarak görme çabasından ibaret olup, ben merkezcidir.
Her türden inanç,doğayı materyalize edip bir metaya dönüştürmek için araçtır ve asıl materyalizasyonıu bu noktada kutsal güçler vasıtasıyla doğayı tanımlayanlar yapmaktadırlar,doğa ve yaşam düşmanıdırlar.
