evrenin yaşı, yokluk ve varlık kavramının aynı anda ortaya çıkması ile başlar. yokluk kavramı da varlığın var olması ile başladığı için birlikte var olmaya başlayan bu iki kavram zaman kavramını da beraberinde getirdiler. evrenin yaşı; aynı bağlamda, zamanın kendi yaşıdır. bilinen madde kavramını geçmiş ve günümüz gelişmiş çağlarında hiç yok edemedik. e=mc² formülü sabiti ile ispatını yapan insanlık bilgi birikiminin en büyük keşfi; maddenin enerji olduğunun ortaya konulmasıdır. kuramsal açıdan vardığımız bu noktada varlığı yok edemeyip onu diğer enerji formlarına dönüştürüyor olmamız bize varlığının öncesinin kendi kanunları, kendi sabitleri ile mümkün olmadığını ilan etti. varlık ve yokluk öncesiz değildi. izafi ve fiziki açıdan varlık ve yokluk tek bir noktadan başladı.
hubble uzay teleskobu'ndan aldığımız veriler de bu durumu doğrulamaktadır. hubble'nin gönderdiği görüntüler ve ölçümler evrenin genişlediğini ortaya koydu. evrenin yaşına ilişkin 500 milyon yıl oynayan tahminler de bu görüntüler ve ölçümlerin tahmini hesaplamalarıyla ortaya çıkmıştır. diğer taraftan bahsi geçen ölçümlerden arka plan ışınımı ölçümleri evrenin büyük patlama'dan bu ana değin soğuma süresini verir. evrenin genişlediğine dair kanıtlardan biri olan kırmızıya kayma gözlemleri ise evrenin yaşının hesaplanması için evrenin büyüklüğü nazara alındığında kesine yakın bilgiler verir.
bugün ulaştığımız 13,5-14 milyar yıl rakamının kesin kabul edilmesi buradan gelir. evrenin küçük bir noktası bile sayılamayacak olan vv cephei 2 yıldızı ile dünyamızın da sisteminde bulunduğu güneş yıldızını karşılaştırılan görüntüler akıllara durgun verirken; tahminlerde kullanılan 500 milyon yıllık fark, olağan kabul edilmektedir.
