Ülkücülüğün ne olduğunu bilmeyen insanlar topluluğudur. Aslında bilirlerde yaşamazlar
gerçek anlamda, hal böyle olunca antisempati kazanırlar ve türkün türkten başka dostu olmadığı gibi ülkücünün de ülkücüden başka dostu olmaz yani ülkücü olmayan biri ülkücüleri sevmez. Bir ülkücü bür ülkücüye gel seninle ülkü ocağına gidelim derse o ülkücü bu yakınlarda bir kavgaya karışmış demektir. Ülkücü gençler asla devletin polisini taşlamazlar ama devletin okulunu taşlarlar. Ülkücüler dini inançlarının kuvvetli olduğu görünümü verirler ama müslümanlığın en önemli kurallarından biri olan insan sevgisini çoğu zaman kısmen unuturlar ve karşısına dikilen veya dikilmeyen bir karşıt görüşlü insana yaklaşık otuz kişiyle saldırabilirler. Ama kadınlara karşı aslında çok naziktirler orda insan sevgisini hatırlarlar birden ve işleri bitince onuda unuturlar işte böyle enterasan bir mozaiktirler aslında iyiki varlar ve iyiki bize konu olmuşlar onlar olmasa türklük elden gidecekti...
