Yurtta kalmak, bir daha asla ele geçmeyecek, bu yüzden de kadri kıymeti bilinen, asla kaybedilmeyecek yurt arkadaşlarıdır ki onlara şöyle seslenilir:
bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş
bir bakarsın volkan olmuş yanmışsın arkadaş
dolduramaz boşluğunu ne ana ne kardaş
bu en güzel bu en sıcak duygudur arkadaş
ortak olmak her sevince, her derde, kedere
ve yürümek ömür boyu beraberce el ele
olmasın hiç o taa içten gülen gözlerde yaş
yollarımız ayrılsa bile seninle arkadaş...
