pervasızca para harcadığım dönemlerden biri olduğu için anneme anneler gününde hediye alacak paramı çoktan yemiştim. dandik bir şey de almak istemiyordum öğrenci falan değildim çünkü maaşım vardı. gün içinde kuru bir öpücükle kutlamıştım kendisini. akşam da markete kola neyin almaya gittiğimde anneme çikolata aldım "mutlu olur" diyerekten. sanki çocuk kandırıyorum.. neyse "anneler günün kutlu olsun" deyip çikolatayı uzattım, boynuma sarıldı teşekkür etti. gerçekten mutlu olmuştu. işte o zaman daha bir pişman oldum "adam" gibi işine yarayacak bir hediye almadım diye. her şey çok basitti halbuki.
