Gorbaçov tarafından 1987'den itibaren büyük bir süratla uygulanmış "şeffaflık" politikası.
Bu politikanın amacı, özellikle "Çernobil faciası" sonrası yaşanan tepkiler ardından Sovyetlerin devlete ve yöneticilere karşı güven duyulmasını sağlamaktı. Gorbaçov'un benimsediği sosyalizm anlayışına göre, artık sosyalizmi tıkayan bir takım uygulamaların sona erdirilmesi gerekiyordu ve bu, ancak toplumun her düzeyinin katılabileceği, herkese söz hakkı tanınacak bir tartışma ortamıyla mümkün olabilirdi.
Gorbaçov, bu hamle ile hem toplumu kendi arkasına almayı hem de Yuri Andropov'dan sonra başa geçmesini engelleyen ve konstantin cernenko'yu genel sekreterliğe getiren "ortodoks komünist partisi" üyelerinden kurtulabilmek, hem de gerçekten tıkanmış ve üçüncü endüstri devrimini nasıl karşılayacağını bilemeyen sosyalist bloğa bir çıkış yolu bulabilmekti.
Glasnost'tan sonra başlatılan ve koşut olarak yürütülmesi gereken "Perestroika politikası basarısız olup da siyasi ve sosyal özgürlükler ekonomide üretim ile karşılık bulamayınca, Glasnost bu kez tersine döndü ve sscb'nin sonuna zemin hazırlayan bir etken oldu.
