1 Mayıs 2011 Türkiye halkları açısından bir tarihe tanıklık etmiştir. 1977 1 Mayıs'ından bu yana ilk defa böylesine fazla kişi bir araya gelmiş,coşkularını da alana yetesiye yansıtmışlardır. Politikleştirilemeyen işçi sınıfı ise az da olsa son iki senedir kıpırdanmaya başlamıştır. Ancak bunlardan da öte meydan cephenin ayak sesleriyle inlemiştir. Binlerce kişi cephe korteji yanında tek tipleri izlemek için yürümüş, sloganlara alkışlarla karşılık vermiştir. Ayaklar her yere vuruşta halkın tüyleri diken diken oldu,gözleri doldu. O gün cephe on binler olmuş akıyordu kızıl meydana. En önde dayının askerleri dizilmişti kızıl sancaklarıyla,arkalarından tutsak yakınları geliyordu beyaz eşarplarıyla ve ardından sonu görülmez bir halk kitlesi. Cepheydi işte bu, halkın denizi meydana akıyordu kızıl bir nehir edasıyla. Sloganların ardı arkası kesilmiyordu, titre oligarşi,umudun adı,kurtuluş kavgada...
