hey gidi hey.
senelerden 1996 olması lazım taşradan istanbul'a gezmeye gelmişim. o güne kadar görmemişim bu internet denen şeytan icadını. zeki adamız internet dedikleri bir zımbırtı var farkındayız ve lakin dokunmuşluğumuz yok tenine. hani elimize geçse şöyle çatır çatır sörf yapacağız ama taşrada nâmünkün böyle şeyler. o zamanlar bizim oralarda "bir arkadaş girmiş olm süpper bi şey"den öteye gitmemiş hakkında duyup ettiklerimiz. gazetelerde haberler çıkıyor, arada televizyonda görüyoruz interneti o kadar.
gelmişim istanbul'a. abim hasbelkader paraya kıymış mmx işlemcili bir bilgisayar almış eve. bilgisayarla tanışıklığım eskiden beri var el bilgisayarıyla gerdeğe giriyorum tabi. daha kendi klavyeme kahve dökmüş felan değilim. neyse oturmuşum başına bilgisayarın karıştırıyorum orasını burasını. abim hayatımın geri kalanına hükmedecek cümleyi kuruyor; internete bağlanabiliyorsun buradan!
lan yapılır mı daha eril olmamış bir delikanlıya bu? tertemiz dimağlar bu kadar hoyratça karartılır mı? sen ne dediğinin bu gencecik körpe çocuğu hangi yola soktuğunun farkında mısın?
hadi ya nasılmış felan derken dial-up'ın o orgazma yakın heyecanı veren sesini dinleyerek bekliyorum bağlantıyı. ahanda iki bilgisayar birden yanıp sönüyor.
hayda bre diyerekten açıyorum internet explorer'ı bakıyorum salak salak. tamam internete girdik de bu sayfalara nasıl ulaşacağım bilmiyorum.
o zamanlar ece erken çıtı pıtı bir hatun. yeni yeni parlamaya başlamış yıldızı. klip 96-97 felan diye giden bir seri vardı işte onları yapıyor. programında ekranda arada web sitesi görünüyor. sitesinin reklamını yapıyor vs. hafızada kalmış tek adres bu yazıyorum adres çubuğuna basıyorum entera aha internetteyim!
sitede ne vardı hatırlamıyorum. hatırladığım tek şey bir arkadaşlık sitesinin reklamı. ne ki lan bu diyip giriyorum, üye oluyorum, chat yapıyorum. geceleri abim uyuduktan sonra sabahlara kadar hatun kaldırmaya çalışıyorum felan. chat odalarında yarı-tanrı elamanlar var birilerini atıyorlar birilerini kral* yapıyorlar hayret ediyorum. bir ay böyle devam ediyor bu. ama hâlâ siteye girebilmek için önce ece erken'in sayfasını açıp reklama tıklıyorum.
sonra taşraya dönüyorum. ne bir internete cafe var ne başka bir şey. derken bir süre sonra süper akıllı bir girişimci internet cafe açıyor. dalıyorum içeri. abi diyorum şuraya gireceğim ben yüzüm kızararak. hani alemde şeklimiz de var ne işin var arkadaşlık sitesinde bakışlarına maruz kalıyoruz. mirc diye bir şey açıyor bana yazıyor bir adres. diyorum bu işler böyle değil. sus diyor öğreneceksin. demez olaydın lan!
sonraki iki yılım internet cafelerde o server senin bu server benim gezmekle geçiyor. bu arada operatör oluyorum, ircop, oluyorum, admin oluyorum. server açıyorum. site kuruyorum. hayatım hâlâ chatten ibaret.
chat yapmayı bıraktıktan sonra başlıyor internet. başlamaz olasıca. hâlâ şu makinanın karşısında isem bunun tek müsebbibi abimdir tutanaklara geçile!
