1929'dan sonra Amerikalı iktisatçı Keynes'in öne sürmüş olduğu (adı üstünde, Jessica öne sürecek değildi ya) iktisadi paradigma ve önemli bir klasik iktisat eleştirisi..
Keynes'i klasiklerden ayıran başlı başına ekonomik bir model getirmesine neden olan en önemli görüşü ekonomide dengenin değil dengesizliğin asli olduğunu savunmasıdır. Bilindiği üzere klasikler ekonominin esnek işleyen arz ve talep mekanizması tarafından kendiliğinden dengeye geldiğini savunmaktaydılar. Bu durumda eğer ekonomiye dışarıdan bir müdahalede bulunulmazsa daima dengede olacaktır.
Ancak Keynes klasiklerin aksine özellikle iş gücü piyasasında arz ve talebin sanıldığı gibi esnek olmadığını düşünmektedir. Keynes bu duruma 1929 krizini de örnek göstererek devletin piyasaya para ve maliye politikalarıyla müdahalede bulunarak, tam istihdamı sağlayabileceğini söylemiştir.