fight club ve big lebowski karışımı birşey beklerken bana babayı veren filmdir. yarım saat dayandım, sonra belki ilerde güzelleşir diyerek sonuna kadar dayanmaya çalıştım. her an birşey olur, nefis bir quote çıkar, bir bira açtıracak hadiseler döner dedik ama olmadı sözlük.
sokak felsefesi bile yok filmde. biraz güçlü senaryo ile çok leziz işler çıkabilecekken, ortaya köfte yiyen boxerlı 2 dangalak radyocunun pompiş serzenişleri çıkmış. ergenlerin sevmesine de şaşırmıyorum, anlıyorum özgürlük kısıtlı olunca bu hayat zevkli geliyor başlarda falan filan.
