kadın ve adam çatıştıkça ellerinden birer parmak eksilirdi çocuğun. her kötü söz, dilinden bir tadın eksilmesiydi hüsamettin için. saydam dedik ya? aynası gibiydi, aşklarının. baharları iki elmanın yarısıydı anasıyla babası; yanakları elma gibi al al olurdu. ne zaman nefessiz kalsa ilişkileri anayla babanın; çocuğun bir nefes dumanla dolardı ciğerleri. bir bebek için boğucuydu bu. kana kan, dişe diş. ne verdilerse birbirlerine aşklarından nasip; onu verdi çocuk anne ve babasına. onlar bağlandıkça, tenlendi, etlendi, şekillendi çocuk. onlar koptukça hassaslaştı her yanı; iplik iplik.
