04 mayıs 2011* tarihli, muğla üniversitesi bahar şenlikleri kapsamında sahneye çıkmış güzel insan.
eski günlerde taksim balans'ta saatlerce en önde konserin başlamasını beklerken, dün gece arkalarda, sahneyi gören bir yerde, ağaca yaslanarak bekledim konseri. artık kalabalığın arasında kafa sallamaktansa, kendi kendime şarkılara eşlik etmek daha çok zevk verir oldu. yaşlanıyoruz sanırım...
istanbul sular altında sesleriyle başladı konser. başlangıç şarkısı olarak yalnıştı diye düşünüyorum. ama istanbullu arkadaşlar gayet güzel eşlik ettiler şarkıya. yukarıdan güzel görünüyodu seyirci. yeni albüm şarkılarından devam etti konser bir süre. bu ne biçim aşk dedik bağıra bağıra, sonra herşeyde biz olduk. onu hiç soran olmadı şarkılarda...
konser ilerledikçe eski şarkılara giriş başladı. anılar da canlanmaya başladı beraberinde.. ilk bomba bilmece oldu. arka taraftan baktığımda bütün kalabalığın şarkılara eşlik etmesi çok hoşuma gidiyordu. "kaliteli müzikten anlayanlar var hala" diye düşündüm.. sonrasında ben de özledim geldi. şarkının sonu albümdeki gibi bitirilmese de yine harikaydı ama pencerenin giriş müziği efsaneydi her zamanki gibi. klasik kendine gel başlangıcı gülümsetti beni. "yıllardır aynı ama güzel lan" dedim kendi kendime..
en sonunda hep bir ağızdan saydım şarkısı söylendi. ogün bile şaşırdı kitleye. sonrasında da iki kere üst üste çaldılar şarkıyı. yine efsanevi ogün konseriydi...
evet kesinlikle türkiye'nin en iyi erkek sesi...
