sümerlerde de ruh inancı mevcuttu ; ruha ölünün gölgesi denirdi, kişi öldükten sonra ruhlar yer altı tanrısı Kur'a götürülürdü, oraya gidebilmek için özel bir sandalcının sürdüğü bir sandal ile insanı yutan bir nehirden geçmek gerekiyordu (bu nehir Kuran'da ki sırat köprüsünün kökenidir). Yunanca'da ise bu nehrin adı styx, kayıkcı da charon idi .
