--spoiler--
babam bana hiç masal anlatmadı.
geceleri gelip de hiç okşamadı saçlarımı.
"benim kızım başarır"la başlayan cümleler kurmadı.
ne yazık ki biz annesi ve babası beraber yaşlanan o şanslı çocuklardan olamadık.
annem evde yalnız kalırsa diye düşünmeyen, okula giderken aklı evde kalmayan, ampül patladığında "babam halleder" diyebilen.
ne yazık ki biz annesi ve babası beraber yaşlanan o şanslı çocuklardan olamadık.
bu entry si ile dilimden de yüreğimden de gözyaşlarımın akması gibi anlatan söler durumlar yaşanan yaşanamayan olaylardır.
masumiyetimi de çocukluğumu da almış olan hayallerimi yıkan bir söz, ne okşadı bşımı ne de bir kere anlattı bir masalcık. büyüdüm böyle ne yaparsın....
