ilk görüşte aşık olmuştum çantama. üzerinde kocaman, sapsarı bir tweety vardı kendisi yemyeşil çantamın*.
ilk ay sonuna kadar sorunsuz kullandım. zaten annem okula getirip götürdüğünden taşımıyordum bile.
2.ay okuldan arkadaşlarımla yalnız dönüyordum. ama paşa torunu olan bendeniz o yolda çok yorulduğumdan dahiyane fikrimi arkadaşıma sundum. ben çantaya ayaklarımı sokacaktım, oda çantayı sırtına takıp beni taşıyacaktı.
sonuç 2. ayda parçalanmış çanta, yarılmış bir alın.
