nasılsa akşam geri yatacağım düşüncesiyle asla toplamadığım yatağımdan kalkıp, feysbuktan sonra en çok girdiğim yemeksepeti.comdan sabah kahvaltımı sipariş verirken, dün gece elbiselerimi çıkardığım koltuk gözüme ilişti.
O an karar verdim ki, bu eve bir kadın eli değmesi lazım. Zaten anlayamıyorum, bu ev bu kadar seri bir şekilde nasıl dağılabiliyor? Mutlaka gündüzleri evde yokken birileri bu eve girip dağıtıyor diye düşünürken, annem arayıp, her zamanki gibi, sözü ne zaman evlenmeyi düşünüyorsuna getirdi, ki bu konuda kendisi rakipsizdir. Çünkü havanın yağmurlu olmasıyla başlayan konuşmamız, takribi olarak 1 dakika 12 saniye sonra evliliğe getirmeyi başarabilen bir insandır.
Neyse, bu salvoyu da başımdan savuşturdum demeye kalmadan, bir zamanlar tanıdığım ve bana yüz vermemiş bir bayanın adının geçmesiyle irkildim.
O bayanın annesiyle benimkisi konuşmuşlar ve bir zamanlar bana yüz vermeyen o bayanla benim belediye başkanından alınan yetki sınırları içinde yani legal olarak sevişebileceğimize karar vermişler. Başkasının sizin adınıza karar vermesi ne kadar incitici gözükse de aslında bu durum güzeldir. Çünkü sizin için ne kadar jakobence gözükse de bir karar verilmiştir. ister uyar ister uymazsınız, orası size kalmış.
Lafı uzatmadan, hemen anneme onu dinlediğimi ve onun tercihlerine değer verdiğimi göstermek için, hemen bayanla ilgili sorular sormaya başladım: yaşı, boyu, öğrenim durumu, nerde çalıştığı, hamarat mıymış falan filan ...
Annemde bu sorulara aşina insan olduğu için tıkır tıkır saydı.
Bayanın telefonunu vermesiyle, annemin bana bir gelin bulma konuşması daha sona erdi.
Sonrası mı?
Annemin verdiği telefon numarasını hiçbir yere yazmadığımdan unuttum gitti ve o sırada kahvaltı için verdiğim sipariş geldi. Bir sosisli, bir de goralı ...
