hayallerimin, gözyaşlarımın, umudumun adı olan diotima; doğan güneşle birlikte ışıltısını saçtı dünyama. öylesine dardı ki pencerem üstelik dört bir yanı duvarlarla çevrilmiş olmasına rağmen karşı koyamadı bu güneşe. süzüldü diotimaya dair her şey odamın içine. ayışığı oldu sarhoş gecelerime, melankoli oldu asi şiirlerime.şimdi her şeye duyduğum hüzün saçlarıma yıldızların gözyaşları olarak dönse de.. arafıma sonsuz denizimin her bir damlası olarak döktüm dizelerimi.
