2 mayıs annemin doğumgünüydü, cebimde 5 lira para vardı. çiçekçiye girdim, tek bir gül almak istemiştim anneme ama içerde kimse yoktu. birkaç kez seslendim " kimse yok mu " diye cevap veren olmadı. arkamda kovanın içinde kırmızı gülleri gördüm ve bir tane aldım. çıkarken 5 lirayı bırakmak ya da bırakmamak işte bütün mesele bu diye düşündüm; ama bırakmadım, sahibi gelip orda duran 5 liraya anlamsızca bakıp kasaya atıcaktı, neyin bedeli olduğunu bilmeyecekti. bir dahaki gidişimde veririm diyip rahatlattım vicdanımı.
