yağmurun kıyısına oturup dalarken geceye, her bir yağmur damlası annen olur. yere düşen her damla kalbine dokunur ve sesiyle uyutur.
yağmur usulca diner sonra ve sis kaplar üstünü,annenin üstünü örttüğü battaniye gibi. sabah uyanırsın sapsarı bir güneş sana gülümser, ısıtır içini annen gibi. butun detaylarını gösterir odanın hayatı gösterir
çıkmak istersin dışarı koşmak isterin, güneşe sarılmak istersin. kalkamazsın yerinden iki adım atıp yere düşersin ve anneni kaybettiğin kazadan hatıra, tekerlekli sandalyen annen olur seni sımsıkı saran.
edit; oy için değil bu hayrıkışlar, sitemler. özlemim bunlar benim. *
