kızı yatağa atma faslını bilmiyorum ama genel evdeki faslı bir hayli insanı üzer. kadına durumu dışarda bekleyen arkadaşlarına belli etmemesi için ricada bulunursun. çıkıp koşar adımlarla olay mahallinden uzaklaşırsın. sanki tüm hayat kadınları sana bakıp "işte kaldıramayan çocuk şu işte" deyişini hissedir gibi olursun yada sana öyle geliyorda olabilir. her ne kadar dışarıda aksini ispat etsen de arkadaşlarının durumu anlayabilmesi içten bile değildir. adamı bunalıma iter. kadınlardan soğursun. sonra zaman gelir durumun hiç de öyle olmadığının farkına varırsın. ilk deneyim çok önemli demek ki.
