çok gece sabahlara kadar oturursunuz, kimi zaman sevdiğiniz insana kızar, sitem edersiniz neden beni sevmiyor diye, kimi zaman yerinde mutlu olsun ben sıkar giderim dersiniz. hep gecenin en derin sessizliğinde düşünürsünüz bunları, hatta o sessizlik hiç bozulmasın istersiniz, sessizliği bozan sabah ezanına bile küfredersiniz. Ezan sesine inat bir keman konçertosu koyar, bir duble daha doldurursunuz kadehinize, şimdi olduğu gibi..
