ya da çiftlerden birinin kafasının özel olmasıyla da sağlanabiliyor. bu konuda beni son derece etkileyen bir diyalogu arz etmek isterim.
forrest gump isimli filmden jenny ile forrest arasındaki diyalog, buyrunuz efendim.
--spoiler--
jenny : söylesene forrest, vietnam'da korkar mıydın?
forrest: evet.. şey.. bilmiyorum. bazen yağmur bir süre diner ve yıldızlar çıkardı. sonra hava güzelleşirdi. pırıl pırıl olurdu. tıpkı koyda günbatımının öncesi gibi olurdu. suda milyonlarca ışık parlardı. tıpkı o dağdaki göl gibi. hava çok açık olurdu. sanki biri diğerinin üstüne binmiş iki göküyüzü var gibi görünürdü jenny. sonra çöldeyken güneş çıktığında cennet nerde bitiyor dünya nerde başlıyor anlayamazdın. öyle güzeldi ki.. öyle güzeldi ki..
jenny : keşke ben de yanında olabilseydim..
forrest: yanımdaydın..
--spoiler--
